في مابين اقوام لر , معمولا ترسيم بر اين است كه زنان خويشان دختري را براي پسر گزينش مي كنند و چنددفعه به منزل دختر تردد مي نمايند تا حركات و خوي اورا در برخورد با ميهمان و خانوادهاش مورد نظارت قرار دهند . بعد از آن نوبت به آمد و شد ريشسفيدان است . بعداز اين سطح خانواده عروس هم شرطهاي خويش را براي پذيرش اين تزويج اعلام كرده و خانواده داماد بعداز يك سري روز رضايت خويش را به خانواده عروس اعلام مي نمايد .
يكي آداب ويژه مردمان لر كه در آيينهاي عروسي مردمان اين ديار متداول است رقص و جشن به همراه بازيهاي سنتي و محلي است .
ساز و سماع , كمانچه و تنبك از آلات موسيقي است كه در آئين عروسي لرها از آن استفاده مي گردد .
«شبيكجايي» بلوچها
براساس ترسيم بلوچها ميتوان در عروسيهاي كنوني هم هشتمرحله را مشاهده كرد . «گِندونِن» ( به كسر گاف و نون ) , «هِبَرجني» كه به نوعي به عبارتي آري برون است . «بربند مال» كه مراسمي براي انتخاب مال عروس و مهريه است . «جُلبندي» كه در آن عروس براي رفتن به مراسم عروسي بست مينشيند و نبايد كسي اورا دراين زمان ببيند . «حِنا دوزوكي» كه حنابندان غير قانوني پيش از شب حنابندان است . «حِنا راستكي» كه مراسم حنابندان اساسي است . «سرآپي» يا اين كه «سرآب» و «مشاطه» كه به ايجاد كردن عروس و داماد مربوط است و سرنوشت «شب يكجايي» كه در آن داماد و عروس يكخانه مي شوند و معاش مشترك از اين نقطه آغاز ميگردد .
نهال همراه عروس گيلانيها
عروسي در بخش ها شمالي كشور ايران به ترسيم و رسوم قديمي برگزار ميشود و هنوز نيز ميتوان خانوادههايي را يافت كه بر اساس دين و سنت پيشينيانشان لينك و پيوند زناشويي ميبندند . در گيلان بويژه در بخش ها روستايي لينك دو خانواده در اصل با كمك و همياري در عمل و معاش آغاز مي گردد .
تاملي در قسمتهاي گوناگون اين مراسم نشان ميدهد كه اگرچه از ديد مالي بخشيد و ستدهايي در قالب هداياي متعدد بين دو خانواده صورت ميگيرد كه اما بخش بخش اعظم آن جنبه امداد به عروس و داماد را دارااست البته همكاريهاي اشخاص دوچندان چشمگير است .
پسران در شاليكاري , درو شالي , كلش ريختن بام خانهها , دروگندم و ديگركارهاي كشاورزي و باغداري , دامداري , نوغان داري و … كه برعهده مردان است به ياري بابا نامزد خويش به اصطلاح به ياوري مي روند .
دامادها معمولا اين فعاليت را پس از وصلت هم ادامه ميدهند . در شرق گيلان ولي قانوني براي عروس است اين چنين كه نهالي را كه از منزل بابا عروس كندهاند همراه وي ميكنند و اين نهال را عروس و داماد با نيز در منزل داماد ميكارند . در برخي از روستاهاي غرب و شرق گيلان مامان عروس پاي خروسي را كه از مامان داماد گرفته با رشتههاي رنگين ابريشمي به پاي مرغ ميبندد و آن مرغ و خروس را با عروس همراه مينمايند تا در منزل داماد بند از پاي آن برگيرند و در لانهاي كه مهيا كردهاند جايشان دهند .
في مابين اقوام لر , معمولا ترسيم بر اين است كه زنان خويشان دختري را براي پسر گزينش مي كنند و چنددفعه به منزل دختر تردد مي نمايند تا حركات و خوي اورا در برخورد با ميهمان و خانوادهاش مورد نظارت قرار دهند . بعد از آن نوبت به آمد و شد ريشسفيدان است . بعداز اين سطح خانواده عروس هم شرطهاي خويش را براي پذيرش اين تزويج اعلام كرده و خانواده داماد بعداز يك سري روز رضايت خويش را به خانواده عروس اعلام مي نمايد .
يكي آداب ويژه مردمان لر كه در آيينهاي عروسي مردمان اين ديار متداول است رقص و جشن به همراه بازيهاي سنتي و محلي است .
ساز و سماع , كمانچه و تنبك از آلات موسيقي است كه در آئين عروسي لرها از آن استفاده مي گردد .
«شبيكجايي» بلوچها
براساس ترسيم بلوچها ميتوان در عروسيهاي كنوني هم هشتمرحله را مشاهده كرد . «گِندونِن» ( به كسر گاف و نون ) , «هِبَرجني» كه به نوعي به عبارتي آري برون است . «بربند مال» كه مراسمي براي انتخاب مال عروس و مهريه است . «جُلبندي» كه در آن عروس براي رفتن به مراسم عروسي بست مينشيند و نبايد كسي اورا دراين زمان ببيند . «حِنا دوزوكي» كه حنابندان غير قانوني پيش از شب حنابندان است . «حِنا راستكي» كه مراسم حنابندان اساسي است . «سرآپي» يا اين كه «سرآب» و «مشاطه» كه به ايجاد كردن عروس و داماد مربوط است و سرنوشت «شب يكجايي» كه در آن داماد و عروس يكخانه مي شوند و معاش مشترك از اين نقطه آغاز ميگردد .
نهال همراه عروس گيلانيها
عروسي در بخش ها شمالي كشور ايران به ترسيم و رسوم قديمي برگزار ميشود و هنوز نيز ميتوان خانوادههايي را يافت كه بر اساس دين و سنت پيشينيانشان لينك و پيوند زناشويي ميبندند . در گيلان بويژه در بخش ها روستايي لينك دو خانواده در اصل با كمك و همياري در عمل و معاش آغاز مي گردد .
تاملي در قسمتهاي گوناگون اين مراسم نشان ميدهد كه اگرچه از ديد مالي بخشيد و ستدهايي در قالب هداياي متعدد بين دو خانواده صورت ميگيرد كه اما بخش بخش اعظم آن جنبه امداد به عروس و داماد را دارااست البته همكاريهاي اشخاص دوچندان چشمگير است .
پسران در شاليكاري , درو شالي , كلش ريختن بام خانهها , دروگندم و ديگركارهاي كشاورزي و باغداري , دامداري , نوغان داري و … كه برعهده مردان است به ياري بابا نامزد خويش به اصطلاح به ياوري مي روند .
دامادها معمولا اين فعاليت را پس از وصلت هم ادامه ميدهند . در شرق گيلان ولي قانوني براي عروس است اين چنين كه نهالي را كه از منزل بابا عروس كندهاند همراه وي ميكنند و اين نهال را عروس و داماد با نيز در منزل داماد ميكارند . در برخي از روستاهاي غرب و شرق گيلان مامان عروس پاي خروسي را كه از مامان داماد گرفته با رشتههاي رنگين ابريشمي به پاي مرغ ميبندد و آن مرغ و خروس را با عروس همراه مينمايند تا در منزل داماد بند از پاي آن برگيرند و در لانهاي كه مهيا كردهاند جايشان دهند .